Rustdag

Ik ben niet zo'n goede uitslaper en zit dus toch gewoon tegen 8 30 aan het ontbijt.  Dan weer terug naar mijn kamer voor een uurtje borduren en dan pak ik de fiets..... Ja jullie lezen het goed  ;op mijn rustdag de fiets er zit niks anders op want dat erg prettige hotel ligt stroomafwaarts van Dessau en er is geen openbaar vervoer. De pontbaas blijkt een dubbelfunctie te hebben : laden en lossen van de groothandels auto en die auto komt net aan als ik bij het pontje sta en dus mag ik een 3/4uur wachten. Dan aan de overkant weer over de dijk terug tot aan het Kornhaus.  Dit is een Bauhaus restaurant gebouwd in 1929 architect Carl Fieger . Hier zou nu een bus vandaan moeten gaan die me naar alle hoogtepunten van Bauhaus zou brengen ,maar helaas geen bushalte te vinden en het Kornhaus gaat ook pas over 1 uur open dus ( en nu ga ik pas goed tegen al mijn rustprincipes in😥)besluit ik dan maar hele zaak op de fiets te doen. Door aardige lanen met veel huizen in duidelijke Bauhaus namaakstijl ( heel fraai hoor ik zou er zo 1 willen hebben) kom ik bij de Meisterhäuser   Hiervan zijn er een paar te bezichtigen en is er 1 gewoon bewoond.  Gropius heeft er in 1 gewoond en de andere die te bezichtigen is werd oa doir Kandinsky en Paul Klee bewoond   Het zijn huizen met een atelier op het noorden . Heel erg hokkerig  en in felle kleuren geschilderd  ze zijn niet gemeubileerd maar geven wel een heel goede indruk  Er draaien allerlei korte films uit de Bauhaus tijd die het zaakje duidelijk maken. Ze    doen me  ook aan het Schröder-Rietveld huis denken.  Dan fiets ik door naar Hèt Bauhaus.  Ook zeer de moeite waard met al zijn glas en metalen kozijnen. Wel zie ik dat bij ontzettend veel ramen de stopverf gedeeltelijk weg is  het onderhoud van zo'n gebouw is natuurlijk enorm . Grote ruimtes waar onderwijs werd gegeven.  Een deel van het gebouw is museum/infocentrum de rest gewoon kantoren.ik probeer in het cafetaria een kopje koffie te bemachtigen maar het gaat er chaotisch  en bovendien zit het in een lage ruimte met dus enorm veel lawaai en ik vlucht. Op de fiets verder de stad in. Daar is helaas weinig aan.  drink er een kopje koffie en ga dan opzoek naar het schlosz Georgium met park. Het schlosz is dicht   Geheel a la Cristo ingepakt ter restauratie en dus ook de kunstcollectie op slot  .Wel is het park heerlijk met allerlei tempeltje en follies en ik eet er heerlijk mijn broodjes op. Dan ga ik op de terugweg en .  ... oh weh...    het fiets noodlot slaat weer toe. De schat van een fietsenmaker in Wittenberg was toch niet zo competent  en de ketting loopt weer vast in de derailleur.  Wel zit er op 25 meter afstand een fietsenmaker die het zorgelijk aanziet. "Nee zo'n derailleur heeft hij niet  en ook nergens anders in de stad. Hij buigt wat ( de zaak staat inderdaad zeer scheef ) draait wat en zegt dat hij denkt dat het wel weer een eind zal gaan behalve dat de ketting nu wel behoorlijk slap hangt en hij dus zo nu en dan wat doortrapt. Wel vindt hij dat ik mijn handen moet wassen voor ik weer verder mag,hij werkt met handschoenen aan en ja de mijne zitten in het "bureau" en dat staat in mijn hotel kamer  Ik stap weer op en rij eerst maar even naar het station om te informeren of ik met de trein naar Magdeburg kan komen.Ja   elk uur.  Maar ik moet toch eerst weer de 10 km naar mijn veerpontje . Dat gaat ondanks het zo nu en dan doortrappen eigenlijk best wel redelijk en dus ga ik morgenochtend gewoon op weg. De trein stopt in verschillende plaatsjes waar ik door kom *ik heb de dienstregeling *dus als het te gek wordt kan ik altijd instappen en    eerst met bagage weer terug naar Dessau heb ik ook geen zin in. Als ik bij mijn overzetplaats kom moet ik keihard over de rivier roepen  HALLO en als ze me dan horen luiden ze een bel en komt na een minuut of 5 het pontje naar de overkant. Drs P  is er niets bij.                  De zon schijnt en ik zit heerlijk op mijn balkonnetje met een glaasje Grau Burgunder  mijn zegeningen te tellen. Cuxhaven is nog maar 550km en ik heb er al 774 op zitten dus dat komt zeker goed.