Zonnig en warm

Na een prima ontbijt wordt ik vrolijk uit gezwaaid door de eigenaar, of liever de man van de eigenaresse want hij is, om echt geld te verdienen, bouwopzichter in Hamburg. " in ostdeutschland geld verdienen ist noch immer schwer" het is vrijwel onbewolkt en ik ga de dijk weer op. Vandaag is de hele route boven op de Elbe Dijk. Na 5km kom ik aan in Wittenberge . Nee niet Wittenberg lutherstadt , maar Wittenberge naaimachine stad  In 1903 wordt hier nl de Singernamachine fabriek geopend.Die bestond al lang in de USA maar dit werd de grote europese vestiging. De klokkentoren is imposant. Ik fiets de stad een eindje uit want er is hier een Siedlung die door Gropius is gebouwd en dat wil ik zien.  Het zijn echt zeer typisch huizen er staan er heel wat. Ik wordt aangesproken door een "oude" heer omdat ik er naar sta te kijken. Zijn vrouw komt uit Dessau en hij is er apetrots op en geeft mij  "hundert punkte" omdat ik er van alles over weet. Dan weer terug de stad in waar ik nog even wat wil  rondkijkenen naar het museum wil dat in mijn gids zeer wordt aangeprezen. In een vakwerk herenhuis uitdelen 17e eeuw. DICHT op zaterdag. Hoe halen ze het in hun hoofd.   Dus dan de dijk weer op . Van hier af was de Elbe de grensrivier DDR/WDR   en daarvan zijn nog allerlei overblijfsels  in de vorm van wachttorens . Er wordt heel duidelijk aandacht aanbesteed   er staan verhalen op en 1 heeft een wenteltrap naar boven zodat je je een beeld kunt vormen hoe ver de grenswachters konden kijken. Ik denk dat  de grote boom die nu in het vrije beeld staat er zeker niet stond. Eerlijk gezegd vind ik het landschap verder nogal saai  en ik ben blij als er in het piepkleine dijkdorpje Müggendorf een kopje koffie (nescafé,  smorgens is er niet genoeg klandizie om echte koffie te zetten           * leider * maar er is wel huisgemaakte taart😀 dan weer verder op en zo nu en dan onderlangs de dijk. Er staat nu een stevig W.ZW windje en dus redelijk tegen en het fietspad op de dijk is een soort sintelpad waar ik gruwelijk de P aan heb ,en onder binnen de dijk ligt vaak een soort ventpad van asfalt , dan maar geen uitzicht .  De boerderijen zien er hier allemaal zeer goed uit. Het overgrote deel is vakbouw ingevuld met rode baksteen. Vaak zitten er gloednieuwe plastic ramen in , goedkoper en minder onderhoud 😀          Onder 1 van de uitzichttorens eet ik mijn broodje en fiets dan door naar Dömitz waar ik een hotelletje geboekt heb.  De mevrouw weet van niks en ze is vol. Verder op in de straat nog een Radler hotel en daar is plaats, kamer met hozanna Bad  . De eigenaar vertelt me dat de dame regelmatig haar boekingen volledig fout heeft dus ligt het wrs niet aan mij. Dómitz is een aardig plaatsje met ook hier veel vakbouw huizen en bovendien heeft het een 5 hoekige  vesting uit 1559/1565 . Gebouwd voor de grenscontrole van Mecklenburg en de tolheffing op de Elbe.  Ik loop erheen binnen blijkt er een groot kinderfeest met allerlei heerlijke schlager muziek te zijn . Dan verder het stadje door op zoek naar een eethuis voor vanavond.  Dat lukt. Ik eet in een Elbe restaurant dat in de verste verte niet aan de Elbe ligt maar dat wel trots is op zijn ooievaar waarbij we uitdrukkelijk worden gewaarschuwd onder de parasols te blijven.  Zie de foto van hun poep. Dat wil je niet in je eten of op je hoofd.